Aan Martha,
Ik zat een beetje te klikken hier en daar op je blog en belandde in dit persoonlijke verhaal. Dapper dat je de stap waagt. Ik wens je er alle sterkte mee en voor.
Ik ben zelf depressief geweest en wil daar wel over bloggen maar heb dat nog niet aangedurfd. Niet omdat ik me ervoor schaam, want dat doe ik totaal niet, maar omdat ik er altijd weer triestig van word. Ik heb wel een beginnetje gemaakt (klik op ‘tinnitus’) maar na drie blogs was ik al zo down dat ik er weer mee stopte.
Je helpt er anderen mee die hetzelfde doormaken of hebben doorgemaakt maar dat niet goed onder woorden krijgen en het helpt begrip te krijgen bij de mensen die daar weer naast staan. En je krijgt zelf meer stem en gezicht.
Ik geef je groot gelijk dat je kiest voor de ingreep!